Two great souls..

This last week of 2009 is probably the worst week of this decade for Kannadiga's. We lost two really big artists and more than that great human beings.
C. Ashwath
Much before Kodagana Koli Nugitta became famous outside Karnataka (thanks to Raghu Dixit), it was introduced to Kannadigas by C.Ashwath. He made all those poems which were in just books to reach common man. If I say major credit of popularizing bhavageethe and sugama sangeetha goes to him, I wouldn't be wrong. Last time I saw him was in a Kanndada music show along with SPB. He looked very fit and sung few songs too. But then he passed away on his 71st birthday. His bhavayaana remains uncompleted :( May his soul rest in peace.

Dr. Vishnuvardhan
The biggest shocker of the year is his death. He looked very healthy, calm and peaceful. He was still 58 years and it's not the age to die. But then death is a big cheater.
Much before Mungaru Male's Anisutidhe became national anthem of heart-broken lovers, it was his Bandhana song "Noorondu Nenapu" ("ನೂರೊಂದು ನೆನಪು ಎದೆಯಾಳದಿಂದ" ). It still is. His offscreen life partnership with Bharathi was as romantic and strong as his on-screen pairing with Suhasini. Anybody could tell they were in Love and was such a big role models to other cine pairs in Kannada industry. Unfortunately they could not have a biological kid but then that never came in between. They lived their love life full. And I always thought them as the hottest pair in Indian Cinema. But then one death takes away everything. May his soul rest in peace and may god give his family strength.

From blog world:

"ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಮುಂಗೋಪಿ, ತಮ್ಮದೇ ಬೆಸ್ಟ್‌ ಎಂಬ ಕಲಾವಿದನ ಸಹಜ ಅಹಂ, ವಿಮರ್ಶಕರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಹನೆ ಹಾಗೂ ಅಪಾರ ಪ್ರತಿಭೆ ಹೊಂದಿದ್ದ ಸುಗಮ ಸಂಗೀತದ ಮೇರು ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಿ. ಅಶ್ವಥ್‌ ಹಾಡು ಮುಗಿಸಿ ಎದ್ದು ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಯಶವಂತಪುರದ ಕೊಲಂಬಿಯಾ ಏಷ್ಯ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಸಾವು-ಬದುಕಿನ ಮಧ್ಯೆ ಹಲವಾರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಸೆಣಸಿದ ಗಾನಕೋಗಿಲೆ ’ಇನ್ನು ಸಾಕು’ ಎಂದು ಹಾರಿಹೋಗಿದೆ." ತಿಳಿ ನೀಲದಲ್ಲಿ, ತಾ ಲೀನವಾಗಿ, ಅವ ಹೋದ ದೂರ ದೂರ...

ಗೆಳೆಯ ಚಾಮರಾಜ ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಂಧನ ದಿನಗಳನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತ...
"ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಡೀ ಬಂಧನ ಸಿನಿಮಾದ್ದೇ ಗುಂಗು. ನನಗೊಬ್ಬನಿಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನನ್ನ ಓರಗೆಯ ಹುಡುಗರಿಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬಂಧನ ಸಿನಿಮಾ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಸಿತ್ತು. ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು ಹೊತ್ತು, ಸರಾಸರಿ ನಲ್ವತ್ತು ನಿಮಿಷ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ರೇಡಿಯೋದ ಚಿತ್ರಗೀತೆಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಸಿನಿಮಾದ ಎರಡು ಹಾಡುಗಳಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಾಡು ಕೇಳುತ್ತ, ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ನನ್ನ ಕಾಲೇಜಿನ ದಿನಗಳ ಮೊದಲ ದೀರ್ಘ ರಜೆಯನ್ನು ನಾನು ಹೀಗೆ ಕಳೆದಿದ್ದು ೧೯೮೫ರಲ್ಲಿ." ಕಥೆಯು ಮುಗಿದೇ ಹೋದರೂ, ಮುಗಿಯದಿರಲಿ ಬಂಧನ...

"ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ/ಗೆಳತಿಯರ ಮುಂದೆ " ರೀ ನಂದಿನಿ, ಇಲ್ನೋಡ್ರೀ, ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀನಿ ಕಣ್ರೀ" ಎಂದು ಕೈಯಲ್ಲೊಂದು ಹೂವು ಹಿಡಿದು ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದು ಅದೆಷ್ಟು ನೂರು ಸಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಚಿಗುರು ಮೀಸೆ ಮೂಡುತ್ತಿದ್ದ ವಯಸ್ಸು, ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಸಹಜವಾದ ಅನ್ಯ ಲಿಂಗದ ಆಕರ್ಷಣೆ, ಜಗವೇ ಹೊಸದಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ, ಕಂಡಿದ್ದರಲ್ಲೆಲ್ಲ ಹೊಸತನವನ್ನೇ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಆ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಬಂಧನ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಅವರ ಮತ್ತು ಸುಹಾಸಿನಿಯವರ ಅಭಿನಯ ನಮ್ಮ ಮನಸೂರೆಗೊಂಡಿತ್ತು. ತಮ್ಮ ಅಭಿನಯದಿಂದ, ಚಿತ್ರದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿನ ದುರಂತ ಸಾವಿನಿಂದ, ನಮ್ಮೆದೆಯಲ್ಲಿ ಅಳಿಸಲಾಗದ ಛಾಪನ್ನೊತ್ತಿದ್ದರು ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್." ಮುಂದೆ ಮಂಜು ಅವರ ಲೇಖನವನ್ನೇ ಓದಿ "ನೂರೊಂದು ನೆನಪು ಎದೆಯಾಳದಿಂದ"